در پول‌های دیجیتال، فرآیندی با عنوان استخراج (Mining) وجود دارد که یکی از اصلی‌ترین وظایف آن تایید اطلاعات تبادل شده در شبکه این واحدهای پولی است. فرآیند استخراج مستلزم فراهم بودن توان پردازشی بسیار بالاست. در نتیجه شبکه واحد دیجیتال نیز در قبال تلاشی که برای این پردازش‌ها انجام می‌شود به استخراج‌کنندگان پاداشی اختصاص می‌دهد.

به همین جهت، تعدادی، با استفاده از برنامه Cryptocurrency Miner تلاش می‌کنند تا در ازای استخراج ارز دیجیتال، مشمول پاداش شبکه واحد دیجیتال شوند. ولی  با توجه به نیاز به توان پردازش بالا، انجام استخراج می‌تواند یک سرمایه‌گذاری هزینه‌بر برای استخراج‌کننده باشد. این امر نیز موجب می شود که در حملات موسوم به Cryptojacking، استخراج‌کننده بدخواه با آلوده نمودن دستگاه‌ دیگران به بدافزارهای استخراج ارزهای دیجیتال، از توان پردازشی آنها به نفع خود استفاده کنند. در واقع با استفاده از این حملات، مهاجمان قادر خواهند بود که همه منافع استخراج ارزهای دیجیتال را بدون هیچ سرمایه گذاری ای بدست آورند.

طبق گزارش Comodo در سه ماهه اول سال جاری میلادی، از 300 میلیون رخداد بدافزاری، 28.9 میلیون با بدافزارهای استخراج ارزهای دیجیتال مرتبط بوده است. گفتنی است که نسخه های ویژه این بدافزارها نیز از حدود 94 هزار مورد در ماه ژانویه، به 127 هزار عدد در ماه مارس رسیده و از سوی دیگر نیز تعداد نسخه‌های جدید باج‌افزارها از 124,320 عدد در ماه ژانویه به کمتر 72 هزار مورد در ماه مارس رسیده که نشان دهنده کاهش 42 درصدی است.

به نظر می آید که یکی از دلایل استقبال مهاجمان سایبری از Cryptojacking این است که برخلاف دیگر باج افزارها، بدافزارهای استخراج ارزهای دیجیتال قادرند برای مدتهای طولانی و بدون جلب توجه قربانیان بر روی دستگاه آن ها فعالیت کنند.

مرکز بازیابی اطلاعات هارد امین پایتخت